Inmiddels bestaat Dé Letselschadehulpdienst ruim 5 jaar. We zijn begonnen met één binnenhulpcoördinator en ondertussen bestaat het team uit vier leden. In de nieuwsbrief hebben jullie kunnen lezen hoe het bedrijf tot stand is gekomen en hoe de grondleggers terugkijken op de afgelopen vijf jaar. Maar hoe kijken de mensen terug die dagelijks de dossiers door de handen zien gaan? Is er een specifiek dossier dat hen is bijgebleven? Jazeker! Welke dat zijn lees je hier!
Lisette werkt sinds de zomer van 2016 als binnenhulpcoördinator. Welk dossier is je het meeste bij gebleven?
Dat is een dossier uit de begintijd van Dé LSHD, een dossier dat eigenlijk alle aspecten omvat van de dienstverlening.
Belanghebbende is hoogzwanger en raakt betrokken bij een ernstig ongeval. Mevrouw mag 12 weken haar been totaal niet belasten. In het huis zijn hoge opstapjes en hierdoor zit mevrouw opgesloten in haar eigen woonkamer. Er is een buitenhulpcoördinator langs geweest om te inventariseren waar behoefte aan is. Wij hebben eerst alle opstapjes verholpen zodat mevrouw vrij met de rolstoel over de begane grond kan bewegen. Zo kan zij eventjes lekker naar buiten om een frisse neus te halen. Mevrouw kon natuurlijk ook niet de trap en kon zich daardoor niet douchen. We hebben kunnen regelen dat mevrouw in een verpleegtehuis heeft kunnen douchen. Hoe fijn is het om je eventjes lekker te kunnen douchen? Dit is zo belangrijk om je goed te voelen! Bijkomend euvel was dat de partner van meneer plots opgenomen werd in het ziekenhuis, dit terwijl mevrouw op het punt stond van bevallen. Het ziekenhuis heeft ervoor gezorgd dat meneer (dat in hetzelfde ziekenhuis verbleef) met zijn bed naar zijn vrouw gereden werd, zodat hij toch bij de geboorte van zijn dochter kon zijn. De baby is gezond ter wereld gekomen. Maar, mevrouw was totaal nog niet mobiel en ondanks dat partner goed herstelde, kon hij niet de volledige zorg voor de pasgeborene op zich nemen. In overleg met de verzekeraar hebben wij extra kraamzorg geregeld. Uiteindelijk is de kraamzorg langzaam afgebouwd, doordat de buitendienstmedewerker een aantal hulpmiddelen heeft geadviseerd (bijv. een wiegje op wieltjes en een zadelkruk). Door de hulpmiddelen kon mevrouw steeds meer de verzorging van haar dochter overnemen. Een dossier waarin de verzekeraar veel van betekenis is geweest voor belanghebbende. Doordat dit één van de eerste “grotere” dossiers waren voor ons, hebben wij hier ook veel van geleerd!
Hannah is Lisette komen helpen als binnenhulpcoördinator sinds augustus 2017. Welk dossier staat je nog helder voor de bril?
In dit dossier stonden wij een belanghebbende op hoge leeftijd bij. Meneer verbleef voor het ongeval al in een verzorgingstehuis. Hij raakte betrokken bij een ongeval waar bij vervelend beenletsel opliep. Hierdoor was hij in een klap afhankelijk van een rolstoel. Voorheen kon meneer nog een rondje wandelen met zijn rollator maar dat kon door het ongeval niet meer. Doordat hij niet meer zelfstandig naar buiten kon en de drukte in het verzorgingstehuis toennam, zag zijn dochter hem achteruitgaan. Meneer kreeg niet de aandacht die hij nodig had op dat moment. Dochter probeerde naast haar gezin en haar drukke baan toch één keer per week langs te gaan zodat haar vader nog wat aansprak had. Tijdens het intakegesprek vertelde dochter hier behoorlijk mee te zitten. Het alleen binnen zitten deed meneer, maar ook zijn herstel niet veel goeds. In overleg met de verzekeraar zijn wij gelijk op zoek gegaan naar een maatje. In overleg met dochter zijn wij op zoek gegaan naar een maatje voor twee keer per week. Gelukkig was er snel een maatje beschikbaar en bleek er na een kennismakingsgesprek tussen meneer, zijn dochter en het maatje een goede klik. Het maatje is gelijk gestart. Het maatje kwam niet alleen voor een kopje koffie en een praatje maar ging ook met meneer een rondje wandelen. Door de beweging die hij kreeg ging zijn herstel vooruit. De inzet van een maatje bleek een goede zet te zijn. Dochter vertelde ons dat haar vader door de aandacht van het maatje weer opbloeide! Daarnaast gaf het de dochter rust omdat zij wist dat er een aantal keer per week iemand bij haar vader over de vloer kwam.
De derde binnenhulpcoördinator was Donna, zij helpt belanghebbenden sinds september 2018. Donna, welk dossier vond jij het meest bijzonder?
Het dossier wat mij het meeste is bijgebleven is van een alleenstaande meneer. Toen wij de opdracht ontvingen, begrepen wij dat er meneer onlangs was geopereerd aan zijn knie. Er zou behoefte zijn aan huishoudelijke hulp. Sinds meneer was ontslagen uit het ziekenhuis heeft een familielid meneer verzorgd, maar 3 weken na de operatie moest zij weer terug naar haar eigen gezin in het buitenland. Het contact verliep via een contactpersoon van meneer, mede in verband met een taalbarrière. In eerste instantie bleek dat er behoefte was aan huishoudelijke hulp en aan maaltijdservice. Toen één van onze vaste providers voor het eerst bij meneer kwam, schrok zij behoorlijk. Meneer lag in zijn ondergoed op een luchtbed met dekens achter hem voor wat steun. Er was geen persoonlijke verzorging en meneer was bedlegerig. Er was enkel wondverzorging geregeld vanuit het ziekenhuis. De provider trok gelijk bij ons aan de bel. Nadat de persoonlijke verzorging is geregeld en ook een hoog/laag-bed en nog wat mobiliteitshulpmiddelen, gingen we opnieuw in overleg met de verzekeraar en de provider. De huishoudelijke hulp werd opgestart voor 7 dagen in de week van 9.00 tot 12.00 uur. De huishoudelijke hulp zorgde voor een broodje in de ochtend en in de middag. Daarbij werd geregeld dat de maaltijdservice in de ochtend werd bezorgd, zodat de hulp de maaltijden kon aannemen. In de avond kwam de zoon, na een lange dag werken, thuis om de maaltijd voor meneer op te warmen. Naar verloop van tijd werden de klachten gelukkig minder en werd meneer meer mobiel. De hulp kon steeds verder worden afgebouwd. Meneer was erg tevreden met de geboden ondersteuning. Zonder deze ondersteuning had hij niet in zijn eigen woning kunnen verblijven.
Stéphanie maakte natuurlijk het kwartet compleet. Zij was de missende “S” in de afkorting LSHD. Stéphanie welk dossier is je opgevallen het afgelopen jaar?
Begin november 2020 ontvingen wij een nieuwe opdracht van een verzekeraar waar we al lang en fijn mee samenwerken. De belanghebbende had een week hiervoor afgaand een eenzijdig ongeval gehad doordat ze verblind was door laagstaande zon. Ze raakte van de weg af en kwam tot stilstand tegen een muur. Mevrouw is op leeftijd maar woonde nog fijn alleen en kon zich goed redden. Door haar klachten van het ongeval werd het alleen wat moeilijker om de huishoudelijke taken te verrichten en daarom was onze dienstverlening zeer gewenst. We hebben uitgebreid met mevrouw gesproken. Ze wilde graag telefonisch haar verhaal aan ons kwijt en gebeurtenissen met ons delen. Om er achter te komen wat precies haar hulpbehoefte in de huishouding was, gaf ze erg duidelijk antwoord op de vragen die wij stelden tijdens het intakegesprek waardoor wij een duidelijk beeld konden krijgen hoe wij haar het beste konden helpen. Op de vraag of ze eerder ook wel eens een huishoudelijke hulp heeft gehad, vertelde ze dat ze was ingeschreven bij WMO. Hiervan had ze 1 keer iemand gehad en is daarna niet meer geweest en de communicatie met de organisatie verliep erg stroef. In overleg met mevrouw hebben wij contact opgenomen met deze organisatie en hebben we de huishoudelijke hulp opnieuw via hun opgestart. Het aantal uur wat aan mevrouw was toegekend was nog niet voldoende om alle huishoudelijke taken te verrichten. De hulp via deze organisatie kon helaas geen extra uren maken en hebben we in overleg met de verzekeraar de uren aangevuld met een hulp die wij voor mevrouw hebben gezocht. Aan het einde van de week (nadat we het intakegesprek met mevrouw hadden) konden we mevrouw al op de hoogte brengen dat de hulp via de wmo + via ons kort daarop zou gaan starten. Mevrouw was blij dat dit zo snel geregeld was! Ook vertelde zij dat zij ervan baalde dat ze niet de tuin in kon om deze winterklaar te maken. We bespraken wat ze had willen doen en overlegden dat we dit kenbaar zouden maken bij de verzekeraar. Ze was erg verbaasd dat ik vervolgens haar kon laten weten dat we voor haar een tuinhulp mochten regelen om haar hierin te ontzorgen.
Inmiddels is mevrouw volledig hersteld en heeft ze aangegeven dat ze de hulp via de WMO weer soepel verloopt. Ze vond het fijn om gebruik te maken van onze diensten maar wilde weer graag zelf verantwoordelijkheid nemen voor het huishouden. Ze bedankte ons en de verzekeraar voor onze inzet!
